ادبیات فارسی

اشعاری از شاعران بزرگ ایران و جهان

ادبیات فارسی

اشعاری از شاعران بزرگ ایران و جهان

خروس سحری

هنگام سپیده دم خروس سحری                                 دانی که چرا همی کند نوحه گری؟ 

یعنی که نمودند در آیینه ی صبح                                  کز عمر، شبی گذشت و تو بی خبری 

                                                                                                           (خیام)